Back to business

Ons bezoek in Nl lijkt alweer lang geleden, want werk heeft onze volle aandacht. Sieb zit tot zijn oren in het werk en krijgt naast zijn vaste taken ook nog honderdduizend en één andere dingen op zijn bordje. Het zijn lange dagen werken voor hem, inclusief de weekenden. Begin september gaan wij er weer even tussenuit, want na zo’n drukke periode heb je echt wel behoefte aan een break. Dit keer wordt het Zanzibar, een prachtig eiland van Tanzania. We zullen dan via Marianne Center in Nairobi reizen om daar nog even een blik te werpen.

Marianne Center (MC)
Velen van jullie zullen de nieuwsbrief van MC wel ontvangen hebben (zo niet laat het ons weten of ga naar www.mariannecenter.org). Het gaat erg voorspoedig met MC en op dit moment hebben wij 26 gehandicapte studenten. Wij zijn begonnen met het houden van dieren en in september zullen wij materialen gaan aanschaffen om de workshop voor houtbewerking, kapper en handwerken te openen. Wij zien er erg naar uit om MC met onze eigen ogen te zien en de studenten ook zelf te ontmoeten.

Siebs werk
Bij ZOA gaan de zaken goed. Er zijn net twee nieuwe grote projecten van start gegaan. Een drie-jarig landbouw project in Juba County en een Water en Sanitatie project in Terekeka. Voor deze projecten moesten nieuwe voorraden, personeel en voertuigen voor worden binnengehaald. Als de man van de financien, logistiek en personeelszaken moet hij deze zaken in goede banen leiden. Verder heeft hij vier nieuwe mensen aangenomen op het landenkantoor in Yei, die ook ingewerkt en getraind moeten worden. Verder bestaat het werk zoals gewoonlijk uit het draaiende van de kantoren in Yei en Juba, het maken van financiele rapportages en budgetten voor donoren, op en neer naar Uganda voor bankzaken en grote orders en regelmatige vergaderingen met donoren, UN Security, overheid en andere NGOs. En daarnaast het wagenpark op de weg houden, zelfs als sommige wegen door de modderzee niet meer te zien zijn en autos door ingestorte bruggen door de rivier naar de overkant moeten. Dit gaat niet altijd goed, zo moesten we recent een van onze autos uit de rivier trekken nadat hij twee dagen onder water in de rivier bedding vast zat toen een sterke stroom hem bij het oversteken kopje-onder dompelde. Gelukkig zijn de Landcruisers van Toyota hard-core genoeg om dit te overleven en na een goede service is deze auto weer in het veld.

Nelies werk
In mei heeft Nelie een aanbod gekregen van CRWRC, Christian Reformed World Relief Committee (wie heeft deze tongbreker toch verzonnen??), voor de functie als finance manager. CRWRC in Yei is een organisatie die zich bezighoudt met agrarische projecten. CRWRC geeft training aan lokale boeren, verkoopt gereedschap en zaad aan de boeren tegen een lagere prijs en helpen hun land te openen met behulp van een tractor. Sinds juni is Nelie naast haar baan bij Across nu twee dagen in de week financien aan het managen. Zonder uitgebreide achtergrond in financien was dit toch een aardige uitdaging maar gelukkig is de ervaring van manlief binnen handbereik. Nelie is dus in ‘training’ gegaan bij Sieb en op dit moment kunnen we vol trots vertellen dat er een goed financieel systeem op poten is gezet bij CRWRC. Dit systeem brengt nogal veel papierwerk met zich mee en vergt daarom ook veel training voor de cashier waar Nelie ook verantwoordelijk voor is.

Bij Across is Nelie bezig geweest met het ontwikkelen van een training handleiding voor de Community Development Committees. Dit zijn commissies die bestaan uit leden die verantwoordelijk zijn voor de ontwikkeling binnen hun leefgemeenschap. Dat is een behoorlijke klus vooral omdat velen van hen geen enkele scholing hebben gehad. Met behulp van deze training wordt henonder andere geleerd over leiderschap en management, hoe je opkomt voor de armen in je leefgemeenschap, hoe je basic boekhouding doet en hoe HIV en AIDS te voorkomen is. De handleiding is af en de trainingen zullen volgende week gaan beginnen. We gaan dus nu uittesten in hoeverre de handleiding werkt in de praktijk.
Daarnaast heeft Nelie ook een training opgezet voor de hygiene commissies binnen de basisscholen op het gebied van WASH (water, sanitatie en hygiene). Deze commissies bestaan uit 10 kinderen uit verschillende klassen die verantwoordelijk zijn voor een goede hygiene in de school. WASH is een erg groot probleem in zuid-soedan. Er sterven meer mensen (90% kinderen) aan ziektes overgedragen door water dan aan AIDS, malaria, mazelen en de oorlog bij elkaar opgeteld. Dit zijn onwerkelijke cijfers. Er wordt bijvoorbeeld altijd zo gefocust op het bestrijden van AIDS en op het voorkomen van oorlogen terwijl ondertussen de meeste mensen sterven aan eenvoudig te voorkomen door water overgedragen ziektes.
Vorige week had Nelie en haar collega training gegeven in een school ergens in de bush. Deze school was alleen te bereiken met de motorbike want het gras stond zo hoog dat het pad vaak niet eens meer te zien was. Met onze kleren en haar vol vliegen, zand en gras kwamen wij uiteindelijk aan op de plek van bestemming. Wij waren de eersten die daar training kwamen geven en de leraren en kinderen waren erg enthousiast. De kinderen deden allemaal erg goed mee en vonden het helemaal fantastisch mede omdat een kawatcha (blanke) hen les gaf. Vaak gierden ze uit van het lachen als wij voor deden hoe je een hurktoilet moest gebruiken en als een klasgenootje op een verkeerde manier zijn handen waste. We leerden de kinderen waarom het gebruik van een hurktoilet belangrijk is en je dus niet zomaar in de bosjes je behoefte kan doen. Voor veel kinderen was dit nieuw. Vaak hebben ze geen flauw benul van wat vies en waarom je ziek kan worden als je een mango eet nadat je je behoefte hebt gedaan en niet je handen hebt gewassen. We leerden ze hoe je water van de pomp of rivier kan schoonmaken zodat je het kan gebruiken als drinkwater. Toen wij lieten zien hoe je water filtreert met behulp van een katoenen doek schrokken de kinderen toch wel even toen ze zagen dat het doek wel erg vies werd van het water wat ze altijd gewoon rechstreeks drinken van de pomp.
Nu hopen wij dat in de toekomst de hygiene verbeterd wordt in de school zodat kinderen niet steeds ziek worden en daardoor school gaan missen.

Regenseizoen
Het is hier nog volop regenseizoen. In de afgelopen maand was de temperatuur in NL soms hoger was dan hier in Soedan. Het is voor ons een stuk aangenamer werken zodat je niet wegsmelt in je veel te warme airco-vrije kantoor. Wel brengt het regenseizoen ook nadelen met zich mee helemaal als het gaat om de infrastructuur (zover je dat kan noemen). De wegen zijn some onbegaanbaar en regelmatig kom je dus ook in de modderpoel vast te zitten. Zo stond Nelie laatst in de file voor een brug waar een vrachtwagenchauffeur zijn enorme truck half vanaf had gereden. Tja, dat krijg je als je te hard rijdt op slechte wegen. Gelukkig waren er verderop mensen met de weg constructie bezig zodat zij met graafmachine en al de hele truck in de rivier konden duwen zodat wij weer verder konden met onze reis. Hoogstwaarschijnlijk zal die truck er de komende 20 jaar nog liggen zoals de vele andere trucks die wij onderweg tegenkomen.

Verder blijf het leven hier erg interessant; rijbewijzen die plotseling niet meer geldig zijn en waar je voor beboet wordt terwijl de nieuwen nog niet eens te verkrijgen zijn, de locale security forces die kijken welke auto’s en andere waardevolle spullen van de NGOs ze willen inpikken als de vlam in de pan slaat en de gaten in de landingsbaan die maar niet gedicht worden omdat het geld wat hiervoor beschikbaar was gemaakt in een ander potje is terecht gekomen.......

Hopelijk gaat het ook allemaal goed met jullie. Hou ons op de hoogte!

Liefs Sieb en Nelie