Republic of South Sudan

Een nieuw land is geboren: Republic of South Sudan!!
Afgelopen zaterdag, 9 juli, hebben wij getuige mogen zijn van het grote feest tijdens de onafhankelijkheidsdag. Wat een feest!! Het was heel bijzonder om hier deel vanuit te mogen maken. Vrijdagavond waren wij naar de Youth Gardens geweest om daar samen met de Sudanezen af te tellen tot 12 uur. De overheid heeft een mooi jeugdcentrum gebouwd om ervoor te zorgen dat de jeugd niet vergeten wordt, niet rondstruint op straat en niet constant aan de alcohol is.
Nu hebben ze bij dit centrum ook een bar gebouwd........halverwege zijn ze geloof ik hun doel uit het oog verloren als je kijkt naar het gemiddelde publiek wat er half dronken rond struint. Aan de ander kant wel een manier om het financieel onafhankelijk te krijgen. Maar goed, daar waren wij dus het feest mee te vieren met onze Sudaneze vrienden. Iedereen vond het fantastisch dat wij er waren en wilden graag met ons dansen (iets te graag). Om 12 uur werd het nieuwe volkslied gezongen (die overigens bedacht is door iemand uit Yei) hoewel eigenlijk niemand nog de tekst uit hun hoofd kon. Daarna konden ze het niet laten om de onafhankelijkheid niet met vuurwerk maar met een regen van bier in te luiden. Tijdens de uitslag van het referendum in januari was er een vuurzee van schoten te horen, maar dit was verboden door de politie omdat dat voor een aantal mensen niet goed was afgelopen. Bier was een betere optie, hoewel van verre was te ruiken dat wij van een feestje kwamen (wat zal onze bewaker wel niet gedacht hebben toen wij thuis kwamen).

Zaterdag begon het feest al vroeg. Op het Freedom Square (centraal plein in Yei) kwamen het leger, scholen en kerken binnen gemarcheerd. Dit duurde uren en iedereen stond weg te smelten in de zon. Daarbij kennen mensen hier geen privacy en personal space en sta je dus letterlijk tegen elkaar aangeplakt. Maar dat mocht de pret niet drukken. Er heerste een fantastische sfeer, mensen waren opgelucht en blij; eindelijk vrij! De speeches waren helaas niet te volgen omdat de geluidsinstallatie niet echt van topkwaliteit was (tja, je kan niet alles hebben natuurlijk). De oude vlag werd naar beneden gehaald en de nieuwe vlag werd omhoog gehezen terwijl de mensen het nieuwe volkslied uit volle borst (tenminste dat was het idee) zongen. Onder de nieuwe vlag werd een geit met behulp van een speer geslacht en het bloed vloeide in de rode aarde wat het bloed van de mensen die gestorven zijn tijdens de oorlog symboliseerde.

's Middags was er een groot feest op het Freedom Square.
Duizenden mensen verzamelden zich daar om te genieten van de traditionele dansen van diverse stammen. Het stof waaide op doordat zoveel mensen ontzettend hun best deden om hun stam-dans te vertonen aan het publiek. Mooi versierde (en heftig zwetende!!) mensen lieten merken hoe blij ze waren met de onafhankelijkheid.

Het grappige was dat de Sudanezen net zo verbaasd waren over de maffe dansen van de andere stammen als ons. Vaak genoeg stonden ze zelf te wijzen en te lachen: moet je dat zien!, waarop wij dan reageren: dat zijn jouw mensen, hoor!

Al met al een mooi feest dus en wij zijn blij dat wij dit mochten meemaken.

Werk
Bij ZOA gaan de projecten goed. Veel boeren hebben grote stukken land geopend en zullen over een paar maanden de eerste oogsten binnenhalen. Het project voor schoon drinkwater en betere sanitatie in Terekeka is door de donor beloond met extra geld om nog meer water putten en toiletten te kunnen bouwen. Deze extra putten en toiletten zullen worden gebouwd bij klinieken, aangezien bij veel klinieken schoon drink water (ook om handen mee te wassen!) op meer dan anderhalve kilometer ver weg is. Ook hebben veel klinieken geen toiletten.

Een nieuwe project wat gefinanciert wordt door de Nederlandse overheid begint vanaf 1 July en Sieb is samen met collega's druk bezig om locale partner organisaties te trainen om straks een deel van dit werk uit te gaan voeren, en de benodigde systemen in plaats te krijgen om alles goed te kunnen verantwoorden en te rapporteren. Vooral op financieel gebied hebben partners veel steun nodig om de hoge eisen aan controle systemen en financiele verantwoording voor elkaar te krijgen. Hiervoor moet Sieb dus regelmatig trainingen geven.
Binnen dit nieuwe project is het de bedoeling dat binnen 5 jaar de partners het grootste gedeelte van al het werk zelfstandig hebben overgenomen en zelf volledig in staat zijn om dit uit te voeren en te rapporteren zoals ZOA dat nu doet naar haar donoren. Mooi om te zien hoe ZOA zichzelf zo overbodig probeert te maken.

Nelie werkt sinds juni fulltime voor CRWRC en doet naast de financiele zaken nu ook monitoring en evaluatie erbij. Op dit moment werkt ze aan een onderzoek om te kijken wat het effect van de CRWRC radioprogramma op de boeren is. CRWRC radioprogramma zendt uit marktprijzen en berichten over diverse methodes van verbouwen van groenten. Boeren lijken het aardig op te pikken en er baad bij te hebben. Tijdens het analyseren van de ingevulde enquetes kom je toch regematig interessante antwoorden tegen. Hier een greep uit de grote doos: "Het uitzenden van marktprijzen helpt mij niet omdat dan de commissioner alles opkoopt als de prijzen goed zijn en er niks overblijft voor ons". "Ik strooi niet meer mijn zaadjes in het rond, maar plant ze netjes in een rij." "Transporten naar de markt is erg zwaar en ver maar ik stuur gewoon mijn kinderen om het te dragen wanneer ik geen zin heb". "Mijn vrouw helpt mij met het dragen van mijn producten en dan help ik haar in huis", en weer een ander zei 'Ik zeg mijn man niet dat ik geld heb ontvangen van de verkoop want hij koopt er alleen maar alcohol van".

Ondertussen is CRWRC bezig met het afronden van het huidige project om straks weer een nieuw project te starten voor andere boeren die nog geen training hebben ontvangen. Dus de laatste trainingen worden nu nog gegeven en dan wordt verwacht dat de boeren het zelf kunnen. Laatst vond er nog een grappig incident plaats tijdens een van onze workshops:

CRWRC organiseerde een training voor de boeren in de bush en nodigde hen uit in een guesthouse in Yei om daar te verblijven tijdens de workshop. In de ochtend was er een luid kabaal te horen vanuit een van de kamers en na een tijdje kwam een zwaar bezweette boer uit zijn kamer. Boos gaf hij aan dat ze weleens wat aan de deuren mochten gaan doen. Bleek dat de boer geen flauw idee had hoe je een deurklink moest bedienen. Hij kon dus niet uit zijn kamer komen omdat hij niet snapte dat de klink naar beneden moest, dus sloopte hij de hele klink er maar uit. Uiteindelijk heeft CRWRC hier wel voor moeten betalen natuurlijk.

Directeurtje spelen
Op dit moment zijn wij beiden Acting country director zoals ze dat zo mooi noemen. Dat houdt in dat wij verantwoordelijk zijn voor het reilen en zeilen van de organisatie. Best een hele verantwoordelijkheid maar we leren er ook weer van. Siebs baas is het land uit voor werk en voor een paar weken vakantie. Nelie haar baas is weer vertrokken naar Amerika. Het is dus wachten op een nieuwe Country Director voor CRWRC. Hopelijk gaat diegene snel deze kant opkomen. Nelie begint namelijk al redelijk nerveus te worden van die eindverantwoordelijk, helemaal nu we geruchten horen over nieuwe wet- en regelgevingen in Zuid Soedan. En daar moet je je als organisatie goed aan gaan houden en van op de hoogte zijn en vaak brengen regels nogal veel werk en gedoe met zich mee.....


Marianne Center
Met Marianne Center gaat alles volgens planning. Binnenkort zullen wij zelf weer even een bezoekje brengen en alles met eigen ogen bekijken. We hebben weer wat donaties gekregen en zullen nu ook in staat zijn om een nieuwe full time manager aan te nemen. Die zal dan gaan focussen op de fondsenwerving in Kenia en op het uitbreiden van ons netwerk zodat wij hopelijk over een aantal jaren niet meer afhankelijk zijn van giften van buitenaf.

Nu heeft Madelien, de zus van Sieb, samen met haar vriendin Carolien een eigen projectje gestart; http://carolien-dayzeroproject.blogspot.com.
Zij hebben 101 doelen opgesteld die te lezen zijn op de website en die ze willen behalen binnen 1001 dagen. Voor elk doel wat ze behalen sparen ze 2 euro en het totaal bedrag willen ze aan Marianne Center geven. Dit is natuurlijk super en we willen ze vooral stimuleren om de doelen te behalen. Op hun website kun je volgen hoe ze hun doelen hebben behaald. Neem af en toe eens een kijkje.
Uiteraard kun je zo ook motiveren door voor een bepaald doel een bedrag aan toe te voegen.



Groeten Sieb en Nelie