Het einde van het jaar nadert...
Door: Sieb en Nelie
15 November 2009 | Soedan, Khartoem
Het einde van dit jaar nadert alweer, en het is duidelijk dat kerst in aantocht is. Iedereen bereidt zich voor op hun home leave en hoewel de pepernoten en de chocoladeletters hier niet in de winkel liggen, hangt in elk geval de kerstversiering hier wel in de boom of in de kerk (maar dat hangt er het hele jaar al als decoratie). Ook kun je merken dat kerst eraan komt doordat de criminaliteit toe neemt omdat iedereen hier zeker wil zijn van een lekker kerstdiner.
Madman
In Yei loopt al een tijdje een jongeman rond die de ‘madman’ wordt genoemd. Hij is mentaal niet helemaal oke en valt mensen flink lastig. Zo rent hij achter de buurtkinderen aan en gooit klonten zand naar ze en soms zelfs stenen. Ook heeft hij enkele blanken bedreigd omdat hij denkt dat wij hier zijn om iedereen te vermoorden. Allemaal nog redelijk onschuldig totdat hij over het hek van de kliniek was geklommen en wou inbreken met mes en al. De bewaker van de kliniek riep om hulp en de bewakers van de college gewapend en al kwamen hem te hulp. Ze bonden de man vast met touwen, legde hem achter in onze mobiele kliniek, gingen op hem zitten en voerden hem af naar de politie waar ze eerst 10 pond moesten betalen om ‘de zaak te openen’. Vervolgens werd de ‘madman’ in de gevangenis gegooid maar liep de dag erna alweer rond voor de compound van de college. Die 10 pond had dus niet veel geholpen, leek meer op een borgsom......
De meeste mensen hier willen de ‘madman’ in de gevangenis hebben of gewoon doodmaken. Er is wat voor te zeggen aangezien hij een gevaar kan zijn voor anderen. Maar de achtergrond van vele ‘madmen’ is vaak ernstige trauma’s waardoor ze op een dag gewoon helemaal doordraaien. Wij hebben met de commissioner over de ‘madman’ gesproken en aangegeven dat de man gezien zou moeten worden door een psychiater die in Yei werkt voor een NGO. Dus hopelijk gaat dat nu gebeuren en zal dit een oplossing zijn voor de man en de mensen die hem weg willen hebben.
Lord Resistance Army (LRA)
Nog steeds is de LRA een hot topic in Soedan. Elke week horen wij tijdens de UN security meetings dat er weer kinderen ontvoerd zijn, mensen vermoord en hele dorpen uitgevaagd zijn door de LRA. Gelukkig horen wij ook goed nieuws over de LRA. Vorige week heeft een senior LRA commander zichzelf aangegeven en zijn geweren in geleverd. Hij was verantwoordelijk voor de moord van 143 mensen in een kerk afgelopen kerst, voor het ontvoeren van 160 kinderen en voor het plunderen van 940 dorpen en 3 scholen. Via de lokale radiostation heeft de commander alle rebellen opgeroepen om ook hun wapens in te leveren. Veel van deze rebellen zijn ooit zelf ontvoerd en kindsoldaat gemaakt. Ze moeten de meest gruwelijke dingen doen of anders worden ze zelf doodgeschoten of gemarteld. Deze kinderen groeien op in het rebellenleger en hebben vaak geen kans om te ontsnappen. Doordat ze zulke vreselijke daden moeten doen willen ze vaak niet meer terug naar hun dorp omdat ze zich schamen en erg schuldig voelen. Ook door de enorme emotionele schade die ze oplopen is intergratie in hun eigen dorp erg moeilijk. Vaak kijken hun eigen familie en dorpgenoten hen met de nek aan omdat ze veel mensen vermoord en ontvoerd hebben. Ook is hun leven en die van hun familie niet zeker als ze zijn ontsnapt of zichzelf hebben overgeleverd. Regelmatig zijn er vergeldingsacties van de LRA om ontsnapten op te sporen en weer te ontvoeren waarbij hun dorp nog een keer wordt geplunderd en mensen worden vermoord. Daarom is het proces van overlevering erg moeizaam en is het nieuws van LRA commanders die zich overgeven fantastisch om te horen. Rebellen die zich overgeven worden bewust niet gestraft. Dit omdat anders niemand zich zal overgeven en deze strijd nooit zal eindigen. Daarbij komt ook dat de meeste rebellen zlef ontvoerd en gedwongen zijn te moorden. Hoewel de overlevering goed nieuws is zijn er helaas nog duizenden rebellen die dagelijks plunderen en moorden en is deze strijd nog lang niet voorbij. Neem daarom ook deze rebellen mee in jullie gebed zodat meer mensen zich gaan overleveren en uiteindelijk deze ellende mag gaan stoppen.
Sieb’s werk
Doordat veel ZOA collega’s aan het einde van het jaar hun vakantie dagen op proberen te maken liep Sieb de afgelopen weken als een kip zonder kop rond om 20 verschillende dingen tegelijkertijd voor elkaar te krijgen. Zo was hij tegelijkertijd the cashier, financiele administrator, logistieke man, HR manager, autotechnicus, compound manager, inkoper en ICT’er. Hij hoeft in ieder geval niet te klagen dat hij een saaie eentonige baan heeft. Bovendien is het goed voor hem om er aan te wennen zo druk te zijn want komend jaar zal hij met dezelfde zaken bezig zijn, weer in Zuid Soedan. Deze week in de nieuwe landendirecteur voor ZOA Zuid Soedan gearriveerd en heeft Sieb het aanbod gegeven om voor ZOA Zuid Soedan te blijven werken, binnen dezelfde werkzaamheden die hij dit jaar heeft gedaan. Dit betekent dat we ook komend jaar hier in Zuid Soedan zullen blijven wonen en werken.
Nelie’s werk
Het werk voor Nelie loopt nu ten einde. Ze is druk bezig met de overdracht en het op orde maken van de laatste dingen. Het is nog niet duidelijk wat ze volgend jaar gaat doen maar er lopen een aantal dingen, dus dit zal vast wel goed komen.
Laatst was Nelie met de mobiele kliniek weer op pad gegaan. Onderweg stuitten zij op een ongeluk. Een motorrijder en een fietser waren onder een vallende boom terecht gekomen. Eén man bloedde en die ander was ongedeerd behalve dat de fiets en de motor compleet aan gort waren. De man kon meteen verbonden worden aangezien wij toch met de mobiele kliniek en personeel onderweg waren, dus wij kwamen nog goed van pas. Wat bleek nou; een aantal kinderen waren bezig hout te verzamelen en begonnen de boom in kwestie om te hakken. Driftig waren de kinderen bezig de boom naar de grond te helpen maar dachten verder niet na over welke kant de boom zou gaan vallen. Het moment dat de boom omviel (op de weg!) werden de 2 voorbijgangers ook met de boom mee naar de grond geholpen en de kinderen namen natuurlijk gauw de benen. Misschien je werk iets beter voorbereiden zal niet verkeerd zijn.
Over een goede voorbereiding gesproken....
Een aantal weken geleden hoorden wij hevige ontploffingen en wij kwamen er achter dat het leger hun artillerie aan het testen was. Tijdens de security meeting van UN werd vermeldt dat het dit jaar goed verlopen was want vorig jaar waren er burgerdoden gevallen omdat de doelwitten niet goed waren gedefinieerd en aangekondigd. Hoe kun je nu vergeten mensen te vertellen dat je in hun buurt een beetje bommen staat te werpen???
Ons verblijf in Nl is al aardig volgeboekt. Trainingen, vergaderingen voor Marianne Center, sinterklaas, kerst en de operatie. We hopen jullie tussen deze drukte door allemaal nog te zien!
Ps: Onze terugvlucht is op de 7e en niet de 8e! Kwamen wij daar even op tijd achter.....
Liefs Sieb en Nelie
Madman
In Yei loopt al een tijdje een jongeman rond die de ‘madman’ wordt genoemd. Hij is mentaal niet helemaal oke en valt mensen flink lastig. Zo rent hij achter de buurtkinderen aan en gooit klonten zand naar ze en soms zelfs stenen. Ook heeft hij enkele blanken bedreigd omdat hij denkt dat wij hier zijn om iedereen te vermoorden. Allemaal nog redelijk onschuldig totdat hij over het hek van de kliniek was geklommen en wou inbreken met mes en al. De bewaker van de kliniek riep om hulp en de bewakers van de college gewapend en al kwamen hem te hulp. Ze bonden de man vast met touwen, legde hem achter in onze mobiele kliniek, gingen op hem zitten en voerden hem af naar de politie waar ze eerst 10 pond moesten betalen om ‘de zaak te openen’. Vervolgens werd de ‘madman’ in de gevangenis gegooid maar liep de dag erna alweer rond voor de compound van de college. Die 10 pond had dus niet veel geholpen, leek meer op een borgsom......
De meeste mensen hier willen de ‘madman’ in de gevangenis hebben of gewoon doodmaken. Er is wat voor te zeggen aangezien hij een gevaar kan zijn voor anderen. Maar de achtergrond van vele ‘madmen’ is vaak ernstige trauma’s waardoor ze op een dag gewoon helemaal doordraaien. Wij hebben met de commissioner over de ‘madman’ gesproken en aangegeven dat de man gezien zou moeten worden door een psychiater die in Yei werkt voor een NGO. Dus hopelijk gaat dat nu gebeuren en zal dit een oplossing zijn voor de man en de mensen die hem weg willen hebben.
Lord Resistance Army (LRA)
Nog steeds is de LRA een hot topic in Soedan. Elke week horen wij tijdens de UN security meetings dat er weer kinderen ontvoerd zijn, mensen vermoord en hele dorpen uitgevaagd zijn door de LRA. Gelukkig horen wij ook goed nieuws over de LRA. Vorige week heeft een senior LRA commander zichzelf aangegeven en zijn geweren in geleverd. Hij was verantwoordelijk voor de moord van 143 mensen in een kerk afgelopen kerst, voor het ontvoeren van 160 kinderen en voor het plunderen van 940 dorpen en 3 scholen. Via de lokale radiostation heeft de commander alle rebellen opgeroepen om ook hun wapens in te leveren. Veel van deze rebellen zijn ooit zelf ontvoerd en kindsoldaat gemaakt. Ze moeten de meest gruwelijke dingen doen of anders worden ze zelf doodgeschoten of gemarteld. Deze kinderen groeien op in het rebellenleger en hebben vaak geen kans om te ontsnappen. Doordat ze zulke vreselijke daden moeten doen willen ze vaak niet meer terug naar hun dorp omdat ze zich schamen en erg schuldig voelen. Ook door de enorme emotionele schade die ze oplopen is intergratie in hun eigen dorp erg moeilijk. Vaak kijken hun eigen familie en dorpgenoten hen met de nek aan omdat ze veel mensen vermoord en ontvoerd hebben. Ook is hun leven en die van hun familie niet zeker als ze zijn ontsnapt of zichzelf hebben overgeleverd. Regelmatig zijn er vergeldingsacties van de LRA om ontsnapten op te sporen en weer te ontvoeren waarbij hun dorp nog een keer wordt geplunderd en mensen worden vermoord. Daarom is het proces van overlevering erg moeizaam en is het nieuws van LRA commanders die zich overgeven fantastisch om te horen. Rebellen die zich overgeven worden bewust niet gestraft. Dit omdat anders niemand zich zal overgeven en deze strijd nooit zal eindigen. Daarbij komt ook dat de meeste rebellen zlef ontvoerd en gedwongen zijn te moorden. Hoewel de overlevering goed nieuws is zijn er helaas nog duizenden rebellen die dagelijks plunderen en moorden en is deze strijd nog lang niet voorbij. Neem daarom ook deze rebellen mee in jullie gebed zodat meer mensen zich gaan overleveren en uiteindelijk deze ellende mag gaan stoppen.
Sieb’s werk
Doordat veel ZOA collega’s aan het einde van het jaar hun vakantie dagen op proberen te maken liep Sieb de afgelopen weken als een kip zonder kop rond om 20 verschillende dingen tegelijkertijd voor elkaar te krijgen. Zo was hij tegelijkertijd the cashier, financiele administrator, logistieke man, HR manager, autotechnicus, compound manager, inkoper en ICT’er. Hij hoeft in ieder geval niet te klagen dat hij een saaie eentonige baan heeft. Bovendien is het goed voor hem om er aan te wennen zo druk te zijn want komend jaar zal hij met dezelfde zaken bezig zijn, weer in Zuid Soedan. Deze week in de nieuwe landendirecteur voor ZOA Zuid Soedan gearriveerd en heeft Sieb het aanbod gegeven om voor ZOA Zuid Soedan te blijven werken, binnen dezelfde werkzaamheden die hij dit jaar heeft gedaan. Dit betekent dat we ook komend jaar hier in Zuid Soedan zullen blijven wonen en werken.
Nelie’s werk
Het werk voor Nelie loopt nu ten einde. Ze is druk bezig met de overdracht en het op orde maken van de laatste dingen. Het is nog niet duidelijk wat ze volgend jaar gaat doen maar er lopen een aantal dingen, dus dit zal vast wel goed komen.
Laatst was Nelie met de mobiele kliniek weer op pad gegaan. Onderweg stuitten zij op een ongeluk. Een motorrijder en een fietser waren onder een vallende boom terecht gekomen. Eén man bloedde en die ander was ongedeerd behalve dat de fiets en de motor compleet aan gort waren. De man kon meteen verbonden worden aangezien wij toch met de mobiele kliniek en personeel onderweg waren, dus wij kwamen nog goed van pas. Wat bleek nou; een aantal kinderen waren bezig hout te verzamelen en begonnen de boom in kwestie om te hakken. Driftig waren de kinderen bezig de boom naar de grond te helpen maar dachten verder niet na over welke kant de boom zou gaan vallen. Het moment dat de boom omviel (op de weg!) werden de 2 voorbijgangers ook met de boom mee naar de grond geholpen en de kinderen namen natuurlijk gauw de benen. Misschien je werk iets beter voorbereiden zal niet verkeerd zijn.
Over een goede voorbereiding gesproken....
Een aantal weken geleden hoorden wij hevige ontploffingen en wij kwamen er achter dat het leger hun artillerie aan het testen was. Tijdens de security meeting van UN werd vermeldt dat het dit jaar goed verlopen was want vorig jaar waren er burgerdoden gevallen omdat de doelwitten niet goed waren gedefinieerd en aangekondigd. Hoe kun je nu vergeten mensen te vertellen dat je in hun buurt een beetje bommen staat te werpen???
Ons verblijf in Nl is al aardig volgeboekt. Trainingen, vergaderingen voor Marianne Center, sinterklaas, kerst en de operatie. We hopen jullie tussen deze drukte door allemaal nog te zien!
Ps: Onze terugvlucht is op de 7e en niet de 8e! Kwamen wij daar even op tijd achter.....
Liefs Sieb en Nelie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
