Verkiezingstijd

We hopen dat jullie een fijne paastijd hebben gehad. Wij hebben even heerlijk bij kunnen komen van ons werk. De chocolade paaseitjes werden alleen wel erg gemist.
Tijdens onze semi-vrij paasweekend (uiteraard moest Sieb toch nog wat werk doen) zijn wij op de motor op ontdekkingstocht gegaan in Yei. Het is echt leuk om Yei op deze manier te ontdekken en dus verder te komen dan alleen maar de markt, de VN en andere organisaties. Af en toe kwamen wij tijdens onze trip uit in iemands compound, maar dat bleken de bewoners geen probleem te vinden omdat ze enthousiast begonnen te zwaaien. Tja, wie wil er nou geen Kawatcha in je tuin :).

Op dit moment zitten wij middenin de verkiezingstijd. Wij verwachten dat deze verkiezingen wat beter gaan aflopen dan de verkiezing in Kenia in 2007/2008 :). Hoewel er allerlei vage geruchten rondgaan over te verwachten geweld, verwachten de meesten niet dat er grootschalige problemen zullen gaan plaatsvinden. Wel zijn er voorbereidingen getroffen voor een eventuele evacuatie. Zo hebben we onze quick-run bag klaar staan met belangrijke papieren en wat eten en drinken en hebben we de radio’s aan, mocht er toch iets voorvallen. Laten wij hopen en bidden dat de verkiezingen goed verlopen en dat de uitslag het land ten goede komt.

Werk
Siebs werk is zoals wij gewend zijn; druk, druk, druk. Hij is nu officeel Manager General Affairs, wat betekent dat hij verantwoordelijk is voor de dagelijkse gang van zaken in het ZOA Sudan landenkantoor in Yei en Juba. In deze positie is hij verantwoordelijk voor alle financiën, administratie, logistiek en inkoop, personeelszaken en wagenparkbeheer. Hij doet dit samen met een team van ongeveer 15 man over wie hij de leiding heeft.
Nelie werkt nu voor Across, een christelijke ontwikkelingsorganisatie. Ze is betrokken bij met name twee projecten; PAP en WASH. PAP staat voor Participatory Awakening Programme. Across traint commissies van een kerk en/of community in het ontdekken wie ze zijn en wat ze kunnen bereiken. Doel hierbij is om mensen te laten zien dat ze met hun eigen middelen en talenten zelf hun doelen kunnen behalen, ook zonder hulp van buitenaf. Door de langdurende oorlog hebben vele Sudanezen nooit de kans gehad om hun eigen leven op te bouwen. Velen hebben het grootste gedeelte van hun leven in vluchtelingenkampen geleefd afhankelijk van hulp. Hierdoor is de omschakeling naar een zelf voorzienend leven soms een jarenlang proces wat een groot gedeelte van hun doen en denken moet veranderen.
Een van de belangrijkste redenen waarom ik voor PAP wilde gaan werken is omdat de communities die PAP doorlopen hebben zichtbaar zijn veranderd. Ze hebben hele plannen voor hun community en ze verwachten geen hulp meer van buitenaf om ze te helpen met bijvoorbeeld de bouw van een school of health center. De community doet het nu zelf! Met natuurlijke grondstoffen maken ze stenen en door elke zondag in de kerk geld in te zamelen kunnen ze cement kopen. Uiteindelijk bouwen ze dan hun eigen school en trots dat ze zijn!
Eén van de getuigenissen van een community was deze:
“PAP is like a pearl dropped from the sky into the hands of our community!”
Een ander community member vertelde dat hij de beveiligingsman was van het dorp. Hij was degene die mensen boetes gaf als ze steelden of dronken zijn. Nu heeft hij bijna geen werk meer omdat iedereen door PAP samenwerkt en niet meer van elkaar steelt. Ook is alcohol niet meer zo’n grote factor van geweld binnen de community. Aan het eind van zijn getuigenis waren wij niet helemaal zeker of hij nu blij was met PAP of juist niet....hahaha. Dit project is zo belangrijk voor dit land. Helemaal in tijden van verkiezingen en volgend jaar het referendum. De oorlog in de mensen moet plaatsmaken voor hoop. Door PAP krijgen ze weer hoop en bereiken ze dingen die ze nooit hadden durven dromen zonder hulp van buitenaf.
Het WASH project van Across richt zich op water en sanitatie. Veel kinderen sterven aan diarree doordat er slechte hygiene is in de community. Nu worden ze geleerd hoe ze de hygiene kunnen verbeteren door water te koken en te filteren voor het drinken, een hurktoilet te maken en je handen te wassen na het gebruik van de toilet. Mensen in de bush hebben vaak geen idee van bacterien en wat ziektes veroorzaakt. Ze weten niet wat ‘vies’ is. Daarnaast wordt de community getraind in regenwater opvangen en het maken van zeep. Zeep kunnen ze gebruiken voor hun eigen hygiene en verkopen aan de buur-gemeenschappen.

Verder zijn wij beiden lekker aan het sporten. Sieb probeert zijn routine met krachttraining weer op te pakken en Nelie doet samen met wat vriendinnen drie keer in de week aerobics en verder moet ze natuurlijk blijven trainen met haar schouder. Deze trainingen gaan erg goed en elke week boekt ze vooruitgang. Zelfs opdrukken is weer mogelijk! Wie weet komt er nog een dag dat ze volleyballen weer kan/durft op (te) pakken.....
Ons nieuwe huisje wordt ook steeds gezelliger. Het is heerlijk om je eigen plekje te hebben, zodat het na een dag werken echt voelt als thuiskomen. Hoewel wij verder geen keuken, wc en badkamer in ons huisje hebben (dat delen wij met anderen) zijn wij er wel super content mee. In NL hebben wij altijd gezegd dat ons volgende huis een tuin moet hebben. Nou, en dat heeft ie!! Met mangobomen, guavabomen en heel veel ananassen. Op dat gebied zijn wij er wel heel erg op vooruit gegaan :)

Hou ons op de hoogte van hoe het met jullie gaat.

Liefs Sieb & Nelie